فواره های متحرک یا همان آبنمای موزیکال به عنوان یک المان سرگرمی در طراحی و یا عنوان یک المان در زیبا شناسی استفاده می شوند که تلفیق موسیقی با رقص آب را نمایان می سازند.این امر با استفاده از هماهنگی امواج صوتی به موقع و نور به موقع (از جمله لیزر) در برابر فواره ها حاصل می شود. آب می تواند به به عنوان بستر مناسب برای انعکاس نور عمل کرده و در آبنماهای تصویری می توان تصاویر سه بعدی بر روی پرده آب ایجاد نمود.
آبنماهای موزیکال می توانند در مقیاس های بزرگ یا کوچک طراحی کردند که این موضوع بسته به بودجه تعیین شده دارد. زیرا حجم تاسیسات مورد استفاده در آبنماهای موزیکال بسیار حائز اهمیت می باشد. هرچه میزان تجهیزات استفاده شده بیشتر باشد موسیقی هماهنگی بیشتری با آبنما خواهد
داشت و جلوه زیباتری را برای مخاطبانش خواهد داشت.
اولین موسیقی در آبنماهای موزیکال به صورت دستی توسط یک اپراتور زنده پخش می شدند که معمولاً پمپ ها یا شیرآلات را کنترل می کردند و بعضی وقت ها با استفاده از سوئیچ ها روی صفحه کنترل ، چراغ ها را کنترل می کنند. موسیقی تقریبا همیشه زنده بود. بعداً ، تنظیم رقص بر روی یک کارت کاغذ پانچ شده که توسط یک رایانه اسکن شده و اجرا می شد. امروزه می توان جهت ایجاد رقص آب از کنترل های آماده استفاده نمود که این کنترل ها چندین برنامه را به صورت اتوماتیک اجرا می کنند، و برای ایجاد برنامه های خالص و پیچیده تر هم می توان از برنامه نویسی های متعددی
بهره برد.
پاسخی بگذارید